استریپینگ آسفالت

عریان شدگی یا استریپینگ آسفالت (شن زدگی آسفالت) جدا شدن تدریجی مخلوط آسفالت از سطح روسازی به سمت پایین است که به دلیل کمبود قیر آسفالت و یا جا به جا شدن مصالح دانه ای آن رخ می دهد. تغییر مکان های کوچک هر یک از مصالح دانه ای که به دلیل عبور وسایل نقلیه و یا عبور آب رخ می دهد، تنش های کششی و کرنش هایی ایجاد می کنند که برای غلبه بر مقاومت گسیختگی قیر آسفالت به اندازه کافی بزرگ هستند. استریپینگ آسفالت ممکن است به دلایل جدا شدن رطوبت قیر آسفالت، تراکم کم و یا ناکافی طی دوره اجرا و یا به دلیل اختلاط ناکافی مواد مخلوط آسفالت رخ می دهد. همچنین عریانشدگی یا استریپینگ آسفالت، معمولا در آب و هوای سرد و یا مرطوب رخ می دهد و اگر علت بروز این پدیده، عبور وسایل نقلیه باشد، معمولا در فصل سرد سال و زمانی که سختی قیر آسفالت زیاد است، اتفاق می افتد.

عریان شدگی آسفالت یا استریپینگ ممکن است به دلیل سایش لاستیک ها و یا استفاده از ماسه هایی که به منظور آب کردن یخ مورد استفاده قرار می گیرند، به ویژه در تقاطع ها یا پارکینگ ها رخ دهد. سر ریز شدن روغن و یا سوخت، علت متداول استریپینگ آسفالت در بخش های منفرد توقفگاه هاست. در پارکینگ ها جمع شدن آب چاله ها و سایر قسمت هایی که شیب کافی برای جاری شدن آب در نظر گرفته نشده است، باعث شن زدگی و استریپینگ آسفالت می گردد. همچنین شن زدگی در سطح توقفگاه ها و پارکینگ ها اتفاق می افتد و شدت آن به صورت زیر تعریف می شود:

شدت کم: ریزدانه ها شروع به جدا شدن می کنند، سطح درشت دانه های آسفالت مشخص می شود و حفره هایی در سطح آسفالت شکل می گیرد. اگر در منطقه، سر ریز شدن روغن یا سوخت رخ داده باشد، لکه ناشی از آن قابل رویت است. ولی سطح همچنان سخت است و امکان وارد کردن یک سکه به داخل روسازی وجود ندارد.

شدت متوسط: درشت دانه های آسفالت بیشتر در معرض سایش قرار می گیرند، تا جایی که دانه های دارای شعاع، حداقل یک سوم شعاع درشت دانه ها، قابل رویت خواهند بود. بافت سطح، نسبتا ناهموار و دارای حفراتی است. اگر در منطقه سر ریز شدن روغن یا سوخت رخ داده باشد، سطح حالت هموار داشته و امکان وارد کردن یک سکه به داخل روسازی وجود دارد.

شدت زیاد: ریز دانه ها و آسفالت به طرز قابل ملاحظه ای از بین می روند و همچنین درشت دانه ها نیز تا حد چشمگیری از سطح آسفالت جدا می شوند. بافت سطح آسفالت به شدت ناهموار و دارای حفرات متعدد خواهد بود. در صورت سر ریز شدن سوخت یا روغن در منطقه، آسفالت تاثیر چسبندگی خود را از دست داده و سنگدانه ها کاملا سست و غیر متراکم می شوند.

یکی از دلایل اصلی استریپینگ آسفالت، صدمات وارد شده ناشی از القای رطوبت یا از جا کنده شدن آن است. روسازی های دارای فضای خالی زیاد و کمبود مقدار قیر، بیشتر در معرض آسیب های ناشی از القای رطوبت و استریپینگ آسفالت قرار دارند. تردد وسایل نقلیه باعث تسریع شدت شن زدگی در مسیر عبور چرخ ها می شود.

روسازی هایی که در حد بالایی دچار اکسید شدگی هستند نیز آمادگی زیادی برای دانه دانه شدن در مراحل آخر عمر مفید خود دارند. میزان گسترش استریپینگ آسفالت را می توان بر حسب واحد متر مربع از سطح آسفالت اندازه گیری کرد. اگر عریان شدگی با شدت کم رخ داده باشد امکان ترمیم آن با آب بندی روسازی و یا فاگ سیل وجود دارد. فاگ سیل ممکن است شامل امولسیون قیری و یا مواد جوان ساز موجود در بازار باشد.

اگر عریان شدگی با شدت زیاد رخ داده باشد، روسازی نیازمند نوع خاصی از بازسازی خواهد بود. اگر استریپینک شدید، به صورت محلی رخ داده باشد، روش های بازسازی نظیر سیل کت یا اسلاری سیل و یا حتی روکش کردن مجدد آسفالت می تواند پاسخگو باشد. وضعیت بافت قسمت های باقی مانده سطح، خود نشان دهنده نیاز سطح به بازسازی و تعمیر و یا روکش کردن مجدد آن خواهد بود. اگر درشت دانه های بزرگتر از mm 12 از سطح آسفالت جدا شده باشندبه جای سیل کت سطح آسفالت باید مجدد آسفالت شود.

یک راه حل برای پیشگیری از بروز این مشکل استفاده از افزودنی آنتی استریپر می باشد که سبب ارتقاء دوام رطوبتی آسفالت از طریق افزایش چسبندگی قیر به مصالح می باشد.

افزودنی آنتی استریپر ایوانیک آلمان با نام تجاری TEGO Addibit L300 برای تامین دوام رطوبتی آسفالت استفاده می شود.

پلیمر وستنامر شرکت ایوانیک آلمان در ترکیب با پودر لاستیک استفاده می شود.

پلیمر وستاپلاست شرکت ایوانیک آلمان دامنه عملکردی قیر را در دماهای بالا و پایین افزایش می دهد.

امولسی فایر PKF برای تهیه قیر امولسیونی عملکردی بسیار عالی دارد.

غلیظ کننده قیر امولسیونی (تیکنر) شرکت ایوانیک آلمان برای بهبود غلظت قیر امولسیونی بسیار پرکاربرد می باشد.

وستاوکس بهبود دهنده ی PG قیر با کارایی بهتر از ساسوبیت.