Englishچسبندگی، عاملی وابسته به مشخصات قیر است. برخی مصالح سنگی ممکن است برای آسفالت یا پوشش های سطحی مناسب نباشند، که این به دلیل ترکیب شیمیایی ذرات مصالح می باشد مصالحی که وابستگی شدیدی به آب دارند و یا هیدروفیل یا لیپوفوبیک (ضد چربی یا آب دوست) هستند، نسبت به رطوبت حساسیت داشته و ممکن است موجب جدا شدن پوشش قیری از سطح آن ها شده و دچار خرابی های ناشی از رطوبت شوند که به آن عریان شدگی یا شن زدگی آسفالت می گویند. آسیب رطوبتی منجر به جدا شدن مصالح از سطح آسفالت شده که باعث شن زدگی آسفالت می گردد. مصالحی که هیدروفوبیک (آبگریز) هستند می توانند در مقابل آسیب های ناشی از رطوبت همچون شن زدگی، به خوبی مقاومت کنند. عریان شدگی یا شن زدگی آسفالت، پدیده فراگیری در مخلوط های آسفالتی است، که در آن جایگزین پوشش قیری سطح سنگدانه ها می شود. پدیده شن زدگی به طور اعم به خاصیت چسبندگی بین قیر و مصالح سنگی مربوط می شود. افزودن مصالح، مقدار فضای خالی در مخلوط رویه آسفالتی، مقدار قیر، حالت فیزیکی، آب جایگزین شده با قیر (مایع، بخار، یخ) و دمای محیط عوامل دیگری محسوب می شوند که بر سرعت، شدت و ضعف آن ها اثر می گذارد.
چسبندگی قیر به مصالح سنگی و آسیب رطوبتی ( شن زدگی ) یک پدیده پیچیده است که در بر گیرنده فعل و انفعالات فیزیکی و شیمیایی می باشد. فرضیه های متعددی در مکانیزم چسبندگی و آسیب رطوبتی وجود دارد .ولی تا کنون هیچکدام به درستی در این پدیده توضیح نداده اند که آیا مکانیزم های متعدد همزمان، ممکن است اتفاق بیفتند، یا خیر. آزمایش های مختلفی برای شناسایی میزان چسبندگی قیر به مصالح سنگی وجود دارد که در بخش آزمایشات آنتی استریپر توضیح داده شده است.
مواد چسبنده یا ضد عریان شدگی یا ضد شن زدگی (آنتی استریپر) معمولا برای بهبود عملکردمخلوط هایی که مستعد آسیب به لحاظ رطوبت هستند به کار می روند. یک ماده آنتی استریپر، مایعی شیمیایی است که آمینه بوده و به قیر به مقدار کم افزوده می شود. آنتی استریپرهای متعددی امکان دارد در بازار وجود داشته باشد که درباره آن ها تبلیغ می شود ولی به محصولی می توان اعتماد نمود که دارای استاندارها و گواهینامه ها باشد و در آزمایشات و عمل نتیجه خوبی ارائه نموده باشد.
آنتی استریپر شرکت ایوانیک آلمان با نام تجاری TEGO Addibit L300 دارای گواهینامه هایی از شرکت های اردام و فرودراه می باشد که ملاحظه می فرمایید.
