غلیظ کننده قیر امولسیونی

غلیظ کننده قیر امولسیونی

غلیظ کننده پلی یورتان پایه آب

از آنجاکه قیرابه های مورد استفاده در ترمیم سطحی (Surface dressing) اغلب موارد پاشیده می شوند، مقدار گرانروی آنها در حین پاشش بسیار مهم است اما اندازه گیری این گرانروی تقریبا غیرممکن است. پاشش برخی از قیرابه ها نیاز به سرعت برشی بالاتر و دمای حدود۹۰ درجه سانتیگراد دارد که این شرایط باعث شکسته شدن قیرابه می شود. اگرچه در عمل مطلوب است، ولی از دید رئولوژی یک مشکل عمده محسوب می شود. گرانوری قیرابه بطور معمول توسط ویسکومتر روزنه ای (orifice) اندازه گیری می شود که در آن سرعت برش نسبتا پایین می باشد (Redwood engler یا ویسکومتر استاندارد قطران). به هر حال، اگر هر بخش از قیرابه فقط یکبار از ناحیه اعمال برش عبور کند، اثرات تبخیر آن از سطح قیرابه (تشکیل پوسته در شرایط حاد)، بر روی جریان آن در زیر ویسکومتر اثر چندانی ندارد.

قیرابه های غلیظ به ندرت ویژگی های گرانروی نیوتنی از خود نشان می دهند. در عمل، گرانروی ظاهری آنها با سرعت برش تغییر می کند. علاوه بر این، سرعت تغییر گرانروی با اختلاف دما برای قیرابه های مختلف یکسان نیست.

گرچه امولسیفایر در تهیه قیر امولسیونی بسیار مهم است ولی نمی توان انتظار نقش غلظت دهنده امولسیونی را هم از آن داشت و از این رو استفاده از افزودنی های تیکنر قیر امولسیونی ( تیکنر) الزامی می باشد. غلیظ کننده قیر امولسیونی بر روی آب در امولسیون اثر می گذارد و موجب افزایش غلظت قیرهای کاتیونی می شود.

یکی از مشکلات عمده قیرهای امولسیونی ویسکوزیته کم آنها می باشد. بر اساس آیین نامه ۲۳۴ روسازی، ویسکوزیته باید بین ۱۰۰-۲۰ باشد در صورتیکه حتی نتایج کمتر از ۲۰ هم مشاهده می شود. درصورتیکه با افزودن مقدار بسیار اندک تیکنر به قیر امولسیونی ویسکوزیته بطور چشمگیری افزایش می یابد.

مزایا:

• چند برابر نمودن ویسکوزیته قیرهای امولسیونی
• میزان مصرف بسیار اندک
• هزینه اندک