افزودنی قیر

روش های طرح مخلوط به کار رفته در قیر پلیمری می تواند همان روش هایی باشد که برای مخلوط های معمولی به کار رفته است. افزودنی قیر تاثیری بر خواص حجمی یک مخلوط آسفالتی ندارد. در مخلوط های حاوی افزودنی قیر پلیمری غشای ضخیم تری از قیر دور سنگدانه ها را احاطه می کندو بنابراین دوام بیشتری دارند. قیر اصلاح شده با پلیمر مقاومت چسبندگی را در آسفالت پلیمری افزایش می دهد و در نتیجه مقادیر پایداری مارشال این نوع مخلوط ها بالاتر است. یکی از اهداف استفاده از افزودنی قیر پلیمری بالا بردن مقاومت مخلوط آسفالتی در برابر تغییر شکل و به ویژه در شرایط با دمای بالا می باشد.

تجربه استفاده از روسازی هایی که در آن ها از مخلوط آسفالتی با قیر پلیمری اصلاح شده استفاده شده است مشابه روش های اجرایی مخلوط های آسفالتی معمولی است و فقط در دو مورد با آن متفاوت است. قیر پلیمری، سفت تر و چسبنده تر از قیرهای بدون پلیمر می باشد. بخاطر سفت تر بودن مخلوط های حاوی قیر پلیمری، دمای اختلاطو تراکم باید افزایش داده شود. این افزایش دما در حدود ۱۰ درجه سانتی گراد و یا بیشتر می باشد.

به لحاظ تئوری، دمای اختلاط دمای قیری است که کند روانی کینماتیکی آن ۲۰ ± ۱۷۰ سانتی استوکس باشد. دمای تراکم، دمای قیری است که کند روانی کینماتیکی آن ۲۰ ± ۲۸۰ سانتی استوکس باشد. در عمل لازم است تا آزمایش تراکم انجام شودو دمای بهینه و نیروی تراکم تعیین گردد. معمولا قیر پلیمری در محدوده ۱۶۰ تا ۱۷۰ درجه سانتی گراد ترکیب و اجرا می شود. گرمایش بیش از حد قیر سبب اکسیداسیون قیر شده که می تواند باعث ترک خوردگی مخلوط آسفالتی شود.

استفاده از مواد افزودنی (مواد رها ساز) می تواند باعث رفع اکثر مشکلات مربوط به چسبندگی مخلوط دارای قیر پلیمری شود. مخلوط قیر پلیمری به کف کامیون، دستگاه پخش آسفالت و چرخ غلطک های پنوماتیکی می چسبد. با افزایش دمای مخلوط، مشکلات مربوط به چسبندگی مخلوط کاهش می یابد. حلال های نفتی نظیر نفت یا گازوئیل به عنوان مواد جدا کننده برای جلوگیری از چبیدن قیر به کامیون و غلطک ها اصلا توصیه نمی شوند زیرا این مواد، حلال قیر هستند و باعث جدا شدن مصالح سنگی از سطح آسفالت می شوند. برای جلوگیری از چسبیدن آسفالت به ماشین آلات راهسازی، می توان از آب یا مواد صابونی و یا آب آهک استفاده کرد.

اضافه کردن مواد افزودنی به مخلوط آسفالتی هزینه ساخت آسفالت را بالا می برد و قیر پلیمری هم از این قاعده مستثنی نیست. معمولا هنگام استفاده از قیر پلیمری باید به دو نکته زیر توجه کرد:

• آیا استفاده از قیر پلیمری عمر مفید روسازی را افزایش خواهد داد؟
• آیا استفاده از قیر پلیمری سبب افزایش کارایی روسازی خواهد گردید؟ (نسبت به حالت عدم استفاده از قیر پلیمری)

باید در مورد این نکته که اضافه هزینه ساخت روسازی قیر پلیمری چقدر سبب پایین آمدن هزینه نگهداری راه خواهد شد تحلیل اقتصادی صورت گیرد. یکی از روش های تحلیلی، هزینه چرخه عمر می باشد. در روش هزینه چرخه عمر، کلیه هزینه های روسازی و سود آن به صورت تعدیل شده در یک بازه زمانی معین محاسبه می شود.

افزودنی آنتی استریپر ایوانیک آلمان با نام تجاری TEGO Addibit L300 برای تامین دوام رطوبتی آسفالت استفاده می شود.

پلیمر وستنامر شرکت ایوانیک آلمان در ترکیب با پودر لاستیک استفاده می شود.

پلیمر وستاپلاست شرکت ایوانیک آلمان دامنه عملکردی قیر را در دماهای بالا و پایین افزایش می دهد.

امولسی فایر PKF برای تهیه قیر امولسیونی عملکردی بسیار عالی دارد.

غلیظ کننده قیر امولسیونی (تیکنر) شرکت ایوانیک آلمان برای بهبود غلظت قیر امولسیونی بسیار پرکاربرد می باشد.

وستاوکس بهبود دهنده ی PG قیر با کارایی بهتر از ساسوبیت.