شیار شدگی آسفالت

شیار شدگی آسفالت نوعی از تغییر شکل سطح آسفالت است که در آن در مسیر عبور چرخ های وسیله نقلیه، به صورت فرو رفتگی های طولی روی سطح جاده ایجاد می شود. در شیارشدگی های با شدت متوسط یا زیاد، روسازی در کناره های نزدیک به محل نشست، دچار نوعی فشار از پایین به سمت بالا می شود. پدیده شیار شدگی آسفالت معمولا بعد از بارش باران به شدت به چشم می خورد. حتی شیار های بسیار ریز بلافاصله بعد از باران قابل رویت خوهد بود. در نتیجه، بهترین زمان برای انجام ارزیابی های چشمی، بلافاصله پس از بارش باران است، شیارشدگی ممکن است در انواع روسازی های دارای ترافیک سنگین یا سبک رخ دهد. زمانیکه شیارها با آب باران یا یخ پر شوند، ممکن است، پدیده سر خوردگی خودرو بر روی لایه نازک آب رخ دهد، که از نظر ایمنی بسیار خطرساز است. این اتفاق زمانی رخ می دهد که وسایل نقلیه در طول مسیر دائما روی نقاط ثابتی حرکت کنند، همچنین در مسیرهای دارای حجم عبوری زیاد، نظیر بزرگراه ها و آزادراه ها، بیشتر از مسیرهای دیگر رخ می دهد. شیارشدگی آسفالت معمولا در پارکینگ ها یا توقفگاه ها، به استثنای محل های ورود و خروج رانندگان و یا وسایل نقلیه، دیده نمی شود. تردد تصادفی وسایل نقلیه در محوطه توقفگاه ها و ….. معمولا به اندازه ای نیست که بر اثر عبور متوالی چرخ خودرو ها در سطح روسازی، شیاری ایجاد شود. تراکم ترافیک یا جا به جایی مخلوط آسفالت، باعث بروز شیارشدگی آسفالت می شود. همچنین نشست لایه های بیس و بستر نیز می تواند باعث ایجاد پدیده شیار شدگی آسفالت شود. نوعی از شیار شدگی که به علت جا به جا شدن یا جریان خمیری ایجاد می شود به طراحی مخلوط آسفالت ارتباط دارد. فضای خالی آسفالت، قیر بیش از حد، ماسه یا پر کننده های معدنی بیش از حد، سنگدانه های گرد و کم بودن فضای خالی بین سنگدانه های معدنی در زمان طراحی، می توانند به وقوع شیار شدگی آسفالت به علت جا به جایی، کمک کنند. هر چه میزان ترافیک عبوری یا میزان بارگذاری بیشتر باشد، نقش هر یک از پارامتر های عنوان شده در ایجاد پدیده شیار شدگی، بیشتر می شود. برای مثال یک مخلوط پر ماسه که استفاده از آن در پارکینگ یک رستوران نتایج رضابت بخشی به دست خواهد داد، احتمالا اگر در یک بزرگراه استفاده شود، دچار شیار شدگی آسفالت به علت جا به جایی خواهد شد. زمانی که تراکم سازه ای به اندازه کافی اعمال نشده باشد، شیار شدگی ممکن است به علت تحکیم لایه رویی رخ دهد. متراکم کردن کافی همه اجزاء سازنده روسازی، مانع از بروز شیار شدگی آسفالت به علت نشست لایه ای می شود. یکی از دلایل شیار شدگی آسفالت می تواند،  سایش بیش از حد سطح در لایه رویی باشد. یک مثال معمول این مورد فرسایش و خوردگی است که به علت تردد خودروها با زنجیر چرخ یا لاستیک های یخ شکن رخ می دهد. شیار شدگی به علت خوردگی، می تواند به صورت دانه دانه شدن در مسیر عبور چرخ خودرو ها نیز رخ دهد.

تغییر شکل مکانیکی که در محل عبور چرخ خودرو ها رخ می دهد نیز نوعی شیار شدگی است، که علت وقوع آن می تواند بارگذاری بیش از حد، ضخامت نا کافی روسازی و یا کمبود مقاومت مخلوط آسفالت باشد. شیار شدگی مکانیکی معمولا با ترک های طولی یا پوست سوسماری همراه است که اغلب در لایه روسازی آسفالتی که در آن قسمت تنش کششی بیش از تحمل لایه روسازی است شکل می گیرند.
شدت شیار شدگی آسفالت به صورت زیر قابل تعریف است:

شدت کم: عمق شیار هاه کمتر از ۱۲ میلی متر

شدت متوسط: عمق شیار ها بین ۱۲ تا ۲۵ میلی متر

شدت زیاد: عمق شیار ها بیشتر از ۲۵ میلی متر، امکان وقوع hydroplaning وجود دارد.

افزودنی آنتی استریپر ایوانیک آلمان با نام تجاری TEGO Addibit L300 برای تامین دوام رطوبتی آسفالت استفاده می شود.

پلیمر وستنامر شرکت ایوانیک آلمان در ترکیب با پودر لاستیک استفاده می شود.

پلیمر وستاپلاست شرکت ایوانیک آلمان دامنه عملکردی قیر را در دماهای بالا و پایین افزایش می دهد.

امولسی فایر PKF برای تهیه قیر امولسیونی عملکردی بسیار عالی دارد.

غلیظ کننده قیر امولسیونی (تیکنر) شرکت ایوانیک آلمان برای بهبود غلظت قیر امولسیونی بسیار پرکاربرد می باشد.

وستاوکس بهبود دهنده ی PG قیر با کارایی بهتر از ساسوبیت.